Η εγκυμοσύνη και οι ορμόνες πάνε παρέα. Χάρη στις ορμόνες το σώμα μας ετοιμάζεται να φιλοξενήσει το έμβρυο. Τα που τα επίπεδά τους είναι πολύ υψηλά τότε βοηθάνε να αναπτυχθεί η μήτρα και ο πλακούντας. Ενισχύουν καλή εγκυμοσύνη και δίνουν την ώθηση για να ξεκινήσει ο τοκετός και να ρυθμίζεται η παραγωγή του γάλακτος της μητέρας.
Ωστόσο η παρουσία των ορμονών στον οργανισμό μας δεν έχει μόνο τα καλά της, αλλά και τα μειονεκτήματά της. Σίγουρα όλοι ξέρουμε τη φράση (για όλα φταίνε οι ορμόνες) και μπορεί βέβαια για 9 μήνες να βοηθάνε αποτελεσματικά για να μεγαλώσει το μωράκι μέσα μας, αλλά έχουν φέρει και τα πάνω κάτω στην ψυχολογία μας.
Εκεί που είμαστε χαρούμενες, ξαφνικά την επόμενη στιγμή μπορούμε να τα γκρεμίσουμε όλα. Την ευθύνη για την περίεργη αυτή ψυχολογία την έχει η ορμόνη της εγκυμοσύνης η προγεστερόνη ή οποία έχει σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τον κύριο λόγο για τις συμπεριφορές μας.
Συνεχίζουμε με τις ατελείωτες ορμόνες.
Τα οιστρογόνα μαζί με την ορμόνη που λέγεται προγεστερόνη αυξάνονται καθ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και βοηθούν το έμβρυο να νοιώθει καλά μέσα στη μήτρα η προγεστερόνη δε, έχει κι άλλη μία ιδιότητα, να χαλαρώνει τους μύες και τους τένοντες ώστε να μπορούν να διαταθούν όσο πρέπει για να μεγαλώσει η μήτρα και έτσι να γίνει εύκολα ο επερχόμενος τοκετός.
Μετά τον τοκετό κάποιες ορμόνες συνεχίζουν το έργο τους προκειμένου η μήτρα να εξακολουθήσει να συσπάται ώστε να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος.
Να μην ξεχάσουμε και τις ενδορφίνες. Αυτές είναι οι ορμόνες της χαράς που κατά τη διάρκεια του τοκετού βοηθούν τη γυναίκα να αντέξει τις συσπάσεις και τον πόνο.
Μετά τον τοκετό βέβαια μειώνονται τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη και επεμβαίνει η ορμόνη που διεγείρει τους αδένες του μαστού ώστε να παράγουν γάλα.
Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι η μελαγχολία των γυναικών μετά τον τοκετό οφείλεται στη μείωση των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Ωστόσο παίζει σημαντικό ρόλο η κούραση, η ταλαιπωρία και το άγχος της νέας μαμάς.