Για μια γυναίκα η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι ιδιαίτερη, τόσο για εκείνη όσο και για το θαύμα της ζωής που μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέρα με τη μέρα μέσα της. Τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο, η περίοδος αυτή αποτελείται από μία σειρά εξετάσεων, με σκοπό την παρακολούθηση της πορείας της εγκυμοσύνης με σκοπό να γεννηθεί υγιές το παιδί.
Τι ορίζουμε ως Κύηση Υψηλού Κινδύνου;
Η Κύηση Υψηλού Κινδύνου ορίζεται η κύηση η οποία μπορεί να υποβάλλει την επίτοκο, το αναπτυσσόμενο έμβρυο ή και τους δύο σε κίνδυνο υψηλότερο του φυσιολογικού κατά την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό.
Ποιοι παράγοντες χαρακτηρίζουν μια κύηση ως Κύηση Υψηλού Κινδύνου;
Οι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν τα αίτια για διάφορες επιπλοκές, μπορεί να είναι τόσο ενδογενείς όσο και εξωγενείς.
Για τη μητέρα:
- Η Ηλικία της επίτοκου (μικρότερη των 15 ετών ή μεγαλύτερη των 35)
- Το αυξημένο σωματικό βάρος
- Το ιστορικό επιπλοκών σε προηγούμενη κύηση
- Η δίδυμη / τρίδυμη κύηση
- Η αιμορραγία στο Γ’ 3μηνο
- Οι ανωμαλίες του γεννητικού συστήματος (Δίκερος Μήτρα, Ινομύωμα Μήτρας κ.α)
- Η υπέρταση κυήσεως
- Ο σακχαρώδης διαβήτης
- Οι λοιμώξεις στον κόλπο / τράχηλο ή στους νεφρούς
- Ο πυρετός
- Η οξεία χειρουργική κοιλία (Οξεία σκωληκοειδίτιδα, χολοκυστίτιδα, απόφραξη του εντέρου)
- Οι χρόνιες παθήσεις της μητέρας
Για το έμβρυο:
- Οι ιογενείς λοιμώξεις (παιδικές ασθένειες),
- Οι βακτηριακές ή παρασιτικές λοιμώξεις (Σύφιλη, Τοξοπλάσμωση)
- Τα βλαβερά για το έμβρυο φάρμακα
- Η έκθεση σε εθιστικές ουσίες (καπνός, αλκοόλ κ.α.)
Τι να κάνετε εάν έχετε μία Κύηση Υψηλού Κινδύνου;
Η κάθε κύηση είναι μοναδική. Εάν συντρέχουν ένας ή και παραπάνω από τους αναφερόμενους λόγους, τότε σε γενικές γραμμές πρέπει:
- Να ξεκουράζεστε,
- Να τρώτε ισορροπημένα,
- Να συνεχίσετε την φαρμακευτική σας αγωγή,
- Να κάνετε οποιοδήποτε προγεννητικό έλεγχο απαιτείται,
- Να ακολουθείτε κατά γράμμα τις συμβουλές του γιατρού σας,
- Να ενημερωθείτε πλήρως για τους ενδεχόμενους κινδύνους κατά τον τοκετό
Γνωρίζετε ότι…
Η Κύηση Υψηλού Κινδύνου:
- Αποτελεί το 14% περίπου του συνόλου των κυήσεων,
- Ενοχοποιείται πάνω από 50%-60% για περιγεννητική και μητρική νοσηρότητα και θνητότητα
- Ευθύνεται για το 60% περίπου των πρώτων καισαρικών τομών.