Ο πλακούντας είναι ένα όργανο με συγκεκριμένο χρόνο ζωής, που δημιουργείται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και το οποίο αποβάλλεται μετά τον τοκετό από τον οργανισμό. Είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη του εμβρύου, γιατί του μεταφέρει τις θρεπτικές ουσίες και το οξυγόνο, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί σωστά. Ο πλακούντας δημιουργείται μέσα στη μήτρα και είναι σε επαφή με το εσωτερικό της τοίχωμα.
Η αποκόλληση του πλακούντα, μπορεί να στερήσει το οξυγόνο από το έμβρυο και να δημιουργήσει ακατάσχετη αιμορραγία στη γυναίκα. Η ποσότητα όμως του αίματος δεν έχει να κάνει πάντα με τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Για ποιο λόγο συμβαίνει;
Τα αίτια για την μερική ή ολική αποκόλληση είναι κατά κανόνα άγνωστα, ωστόσο υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποκόλλησή του. Για παράδειγμα η ηλικία της γυναίκας είναι ένας σοβαρός παράγοντας, καθώς όσο μεγαλύτερη είναι η γυναίκα που εγκυμονεί, τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα.
Είναι όμως και άλλοι επιμέρους λόγοι που μπορεί να συμβάλλουν όπως, η ακατάλληλη διατροφή για την εγκυμοσύνη, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η χρήση ναρκωτικών ουσιών κ.α. Ταυτόχρονα, η ύπαρξη ινομυωμάτων, το ιστορικό αποκόλλησης πλακούντα σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, η υψηλή αρτηριακή πίεση (προεκλαμψία), ακόμα και η δίδυμη κύηση, μπορεί να επιβαρύνουν την κατάσταση και να οδηγήσουν σε αποκόλληση.
Ποια όμως είναι τα συμπτώματα που θα μας βάλουν σε υποψία ότι κάτι συμβαίνει με τον πλακούντα;
Η αποκόλληση μπορεί να είναι κεντρική ή περιφερική. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση όμως, τα συμπτώματα εξαρτώνται από το είδος της αποκόλλησης. Στην κεντρική αποκόλληση η γυναίκα αισθάνεται πόνο στην κοιλιά, χωρίς όμως να εμφανισθεί αίμα, ενώ στην περιφερική δεν υπάρχει πόνος, αλλά παρουσιάζεται αιμορραγία.
Ένας τρόπος διάγνωσης της αποκόλλησης του πλακούντα είναι το υπερηχογράφημα. Με αυτόν τον τρόπο, ο γιατρός μπορεί να διαγνώσει την ανάπτυξη του εμβρύου και τις επιπλοκές που μπορεί να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Έτσι, θα μπορέσει να διαγνώσει και σε ποιο βαθμό έχει αποκολληθεί ο πλακούντας.
Οι κατηγορίες είναι τρεις:
- Είναι η ελαφριά αποκόλληση. Εάν συμβεί τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης, προτείνεται να γίνει τεχνητός τοκετός. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε μεγάλη απώλεια αίματος, ενώ με ξεκούραση μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
- Στην περίπτωση της μέτριας αποκόλλησης σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, τότε συνήθως προχωράμε σε καισαρική τομή,
- ενώ εάν έχουμε σοβαρή αποκόλληση πλακούντα, τότε η καισαρική είναι επιβεβλημένη και απαιτείται μετάγγιση αίματος στη μητέρα.
Σε κάθε περίπτωση, ο γιατρός που σας παρακολουθεί, θα πρέπει να είναι ενήμερος για οποιαδήποτε ενόχληση αισθανθείτε, ώστε να την αντιμετωπίσετε άμεσα και αποτελεσματικά.